Heel erg wennen

Na een verdrietig afscheid met papa en mama in Sydney was ik onderweg naar de gate voor mijn eerste vlucht richting Taipei. Zie ik daar Mats zitten, een van de jongens waar ik mijn vliegreis richting Auckland mee begon. Wat een kleine wereld! We zaten nog bijna naast elkaar in het vliegtuig ook. Hij was ook onderweg naar Bangkok om voor twee weken (VEEL te kort Mats!) door Thailand te reizen. We hadden een nachtvlucht en ik had maar liefst vier stoelen voor mezelf dus de eerste negen uur kon ik heerlijk slapen. Na een tussenstop van drie uurtjes stapten we in het vliegtuig naar Bangkok. Wat was ik blij dat ik met Mats aan kwam in Bangkok, want op het vliegveld was het al een en al chaos. We namen de skytrain richting de stad, jammer genoeg gingen we allebei een andere kant op omdat we verschillende hostels hadden geboekt. Tijdens het ritje in de skytrain naar de stad vroeg ik mezelf letterlijk af: wat doe ik hier?! Er hangt een bruin/grijze deken boven de stad van vieze lucht, overal op straat ligt rommel en huizen zijn half afgemaakt of afgebouwd. Na maanden reizen in de Westerse wereld kwam ik nu in complete armoede terecht, dat was wel even slikken. Cultuurshock! Ik voelde me totaal niet op mijn gemak in deze stad. Als blond meisje val je natuurlijk ontzettend op en je wordt aan alle kanten belazerd. Ik wilde niet in mijn eentje in een tuktuk, die staan er om bekend dat ze je niet brengen naar de plaats waar je eigenlijk heen wilt, maar naar een winkel waar je dan spullen moet kopen. Of ze laten je veel te veel betalen. Ik nam daarom een keer een taxi, nou dat doe ik ook niet meer. De taxichauffeur was iets te geïnteresseerd in waar ik verbleef en dwong me om met hem mee te gaan na zijn werk. Toen was ik wel even erg bang! Gelukkig zette hij me af toen ik na een aantal keer nee zeggen hem gewoon negeerde. De Thai staan er om bekend dat ze een vriendelijk en vrolijk volk zijn, maar in Bangkok heb ik deze mensen niet gezien! Met een taxiboot ben ik richting een grote tempel in het midden van de stad gegaan, het was gewoon een houten boot met een automotor achterop. Maakt onwijs veel herrie, maar gaat wel lekker snel. De tempels waren heel mooi, maar veel te druk. Overal Chinezen die voor je gaan staan als je een foto wil maken, en overal Thai die proberen spullen te verkopen of dingen in je tas te stoppen. Daar was ik dus alweer snel klaar mee. In mijn hostel ontmoette ik vrijwel meteen de Canadese Matt en Tom uit Eindhoven. Ik wilde als eerste een paar eilanden bezoeken in het zuiden van Thailand. De mannen hadden precies hetzelfde plan en nog geen uur later waren de vliegtickets geboekt. Ik kon niet wachten om weg te gaan uit Bangkok! Er ging ook nog een Chinees meisje mee, Andrea. Achteraf was dat niet zo’n heel goed plan.. Sowieso was het cultuurverschil tussen ons heel groot, maar het was ook gewoon een ontzettend vervelend persoon. Gelukkig was ik niet de enige die dat vond, Matt en Tom irriteerden zich ook mateloos aan haar. Na twee dagen waren we gelukkig al van haar af, omdat ze naar eilanden wilden waar wij niet naar toe gingen. Het was heerlijk om de afgelopen twee weken met Matt en Tom te reizen, goed op elkaar afgestemd en onwijs gezellig. Tom is een echte gezellige Brabander en ik heb vaak gelachen om zijn uitspraken over ons mam en ons pap en dat alles zo goeiekoop was hier! Matt is heel rustig maar heeft onwijs droge humor, wat het gezelschap een leuke mix maakte. Koh Phi Phi was het eerste eiland dat we bezochten. Ik had gehoord dat het een van de party-eilanden is, nou prima voor drie daagjes. Met een boot hebben we een tour om het eiland gedaan, zijn we wezen snorkelen en kajakken en bekeken we de zonsondergang met een lekker bordje rijst. Uiteraard hebben we ook een avondje gefeest op het strand, met bijna alleen maar Australiërs en Zweden om ons heen. Erg jammer dat het zo’n onwijs toeristisch eiland is, want de natuur is prachtig. Dit was net alsof ik weer op Chersonissos was. Onze tweede stop was Koh Tao, waar ik heel graag heen wilde omdat ik had gehoord dat je daar heel mooi kon duiken. Achteraf was Koh Tao mijn favoriete eiland! De sfeer, de natuur en uiteraard de divesites waren geweldig. In vier dagen hebben de jongens en ik ons SSI papiertje gehaald en mogen we nu overal ter wereld duiken. Zeker een van de hoogtepunten van mijn reis en een van de mooiste dingen die ik ooit heb gedaan. Ik had natuurlijk al met papa en mama het Great Barrier Reef gesnorkeld, maar als je gaat duiken zie je nog zoveel meer, en zeker in dit gedeelte van Thailand. De mooiste vissen en koraal, alle kleuren van de regenboog, niet te beschrijven hoe mooi het is zo diep onder water. Het liefst had ik nog een week langer op het eiland gebleven om ook de advanced course te doen, zodat je nog dieper kunt duiken, maar jammer genoeg hadden we al een aantal dingen op het volgende eiland geboekt. Dit is zeker een plek waar ik terug ga komen! Met de ferry gingen we daarna richting Koh Phangang, het eiland dat bekend staat om de Full Moon party op het strand. Hier sliep ik in het kleinste hostel ooit, met maar drie kamers! Dat maakte het heel gezellig. De eigenaar, Tony, is een van de vriendelijkste Thai die ik tot nu toe heb ontmoet. Hij bracht ons overal heen, boekte ferrytickets voor ons en gaf ons tips voor de mooiste stranden en beste plaatsen om een scooter te huren. Op 3 februari was het volle maan en uiteraard tijd voor de Full Moon party. In het hostel was het onwijs gezellig en werden er al vroeg in de avond drankjes gedaan. Tony had allemaal verschillende soorten neonverf voor ons gehaald, waar we ons zelf mee konden beschilderen. In het hostel had ik die dag Mandy ontmoet, een ontzettend spontane en gezellige meid uit Leiden. Met z’n allen gingen we in de taxi richting het strand, maar al snel waren Mandy en ik iedereen kwijt. Het was strand was ontzettend vol, kilometers ver stonden mensen en werd er harde muziek gedraaid. Spellen als limbodansen en touwtjespringen met brandende touwen zag je overal, en dus ook dronken mensen met brandwonden. Drank kon je in zogenaamde buckets kopen, maar Tony had ons al verteld om geen drank op het strand te kopen. Het is namelijk alcohol dat de Thai zelf maken en daar kunnen wij niet goed tegen. Mandy en ik liepen dus met onze eigen biertjes en wijntjes in de rondte. Het was een leuk feestje maar ik had er meer van verwacht. Iedereen zegt altijd dat je bij de Full Moon party geweest moet zijn als je in Thailand bent, ik ben van mening dat je deze wel kunt skippen. We hebben in Nederland namelijk veel betere feestjes ;) haha! Gisteren heb ik samen met Mandy een scooter gehuurd en zijn we gaan touren over het eiland. We bezochten een waterval waar je in ijskoud water kon zwemmen, en Malibu en Salad Beach. Wit zand, blauwe zee: dat is wel een beetje de standaard hier. Best wel spannend om hier op een scooter te rijden, want de wegen zijn slecht, alles is heuvels en er zijn geen verkeersregels. De scooters gaan rond de 80 kilomter per uur, en je hoeft geen eens een helm op. Ik was blij dat ik toch om eentje gevraagd had, want ik lag bijna onder een auto toen die zomaar uit een straat kwam scheuren zonder te kijken. Gelukkig niks aan de hand maar stel je voor.. Niks is hier te gek, vier mensen op een scooter, tien in een taxi. Alles rijdt midden op de weg en haalt in wanneer het eigenlijk levensgevaarlijk is: in Thailand kan het allemaal. Een taxi is trouwens geen normale auto, maar een pick-up truck met bankjes in de achterbak getimmerd waar je met ongeveer 10 man wordt ingepropt en je je aan de zijkant van de auto moet vasthouden. Voor 150 baht kon je een hele dag de scooter huren, dat is ongeveer 5 euro. Ik moet erg wennen aan de prijzen hier, alles is zo bizar goedkoop. Ontbijten, lunchen en avondeten doe je allemaal buiten de deur. Matt, Tom en ik gingen elke avond uitgebreid uiteten voor een bedrag waar je in Nederland nog niet eens één voorgerecht voor hebt. Er zijn wel wat restaurants maar meestal koop je eten in kleine kraampjes langs de weg waar ze het ter plekke staan te bereiden, het zogenaamde streetfood. Er is geen menu, soms hangen er plaatjes van wat je kunt bestellen maar meestal kijk je gewoon naar wat anderen bestellen en wijs je het aan als je het ook wilt. Ik heb al een keer per ongeluk soep besteld met kippenvoeten er in, dus het is niet altijd een succes maar wel grappig! In Nieuw Zeeland en Australië betaal je je scheel als je zelf de was wil doen, hier betaal je drie euro voor een volle tas en komen ze het gewassen, gestreken en zelfs opgevouwen weer bij je terugbrengen. Voor een paar euro slaap je in hostels die meer op hotels lijken en krijg je bijna altijd een gratis ontbijt. Het is wel erg jammer dat al deze plaatsen zo goedkoop zijn, dit maakt dat het toerisme steeds maar toeneemt. Er wordt gezegd dat over ongeveer twintig jaar deze mooie eilanden vol zitten met resorts en dat er geen mooi stukje om te ontdekken meer overblijft. Dit zie je nu al op het eiland Koh Samui. Een van de grootste eilanden van Thailand, en volgebouwd met 5 sterrenresorts waar alle Russen overwinteren. Een goede reden om dat eiland dus te skippen. Een ander ding is dat de mensen hier bijna niks verdienen, omgerekend verdienen de meesten rond de 8 euro per dag. Nu is het eten en leven hier wel wat goedkoper dan bij ons, maar nog zijn veel mensen hier erg arm. Fooi in restaurants en voor streetfood zijn ze niet echt gewend, maar ik betaal altijd meer omdat ik het kan missen.
Morgen vlieg ik alweer naar Vietnam, wat gaat de tijd snel! Ik blijf een aantal dagen in Hanoi. Tom vliegt naar Myanmar en Matt gaat richting Noord Thailand, dus van hen zal ik afscheid nemen. Ik heb inmiddels de rest van mijn reis ook een beetje uitgestippeld. Ik wil vanaf Hanoi helemaal naar Ho Chi Minh City reizen, onder in Vietnam. Vanaf daar wil ik de grens over en Cambodja in, waar ik ongeveer twee weken wil rondtrekken. Naar boven reizend kom ik vanzelf in Laos terecht, waar ik een week wil blijven. Dan heb ik nog twee weken de tijd om het noorden Thailand weer in te komen en daar nog wat rond te reizen voor ik alweer richting Bangkok ga. En dan zit mijn reis er alweer op.. Nog krap twee maanden en ik ben weer thuis!