Amaury

‘It’s very ot in ere’. Elke keer weer moet ik lachen om Amaury en zijn Franse accent. Anderhalve week geleden verlieten we Sydney met zijn kleine, tot camper omgebouwde busje. Mijn laatste dagen in Sydney waren heerlijk. In een nieuw hostel ontmoette ik Robin en Marloes, team Holland! De laatste avond lekker pizza’s gegeten en gezellig drankjes gedaan in club Ivy. De volgende ochtend werd ik opgehaald door Amaury. Ik maakte me stiekem wel een klein beetje zorgen, want zouden we het wel met elkaar kunnen vinden? Ik heb nog nooit samen met een vreemde gereisd. Gelukkig kwam ik er na een uur al achter dat ik me zorgen maakte om niks en dat het onwijs goed klikte. Amaury is Frans, 24 jaar oud en een echte diva. Hij belt zijn moeder minstens één keer per dag, hij is bang voor alles wat kruipt en checkt alle verpakkingen van eten om te zien hoeveel calorieën er in zitten. Hij is net als ik een echte natuur- en kampeerliefhebber en zo konden we onze plannen goed op elkaar afstemmen. De meeste mensen rijden in een dag over de snelweg van Sydney naar Melbourne. Wij wilden allebei langs de kust rijden en stops maken op mooie plaatsen. Amaury had al een eigen campertje met alles er op en er aan, dus ik kon zo instappen. De afgelopen week hebben we ontzettend veel lol gehad. Toen Amaury lag te slapen heb ik bijvoorbeeld een keer stiekem zijn teennagels gelakt, met een afwasmiddelgevecht tot gevolg. Hij hield toch niet zoveel van roze ;) Als we niet konden slapen speelden we potjes ‘Uno’, vroeger mijn favoriete kaartspelletje op de camping! Ook zijn we een keer stiekem een camping opgeslopen voor een warme douch. Soms is de zee het enige stromende water in de buurt en is de wc niet meer dan een pot met een gat in de grond. Dus na vier dagen niet kunnen douchen ging ik zelfs een koude douch waarderen! In de ochtend en avond zochten we openbare bbq’s op om een broodje te roosteren of samen te koken. Heel veel dingen deden me aan vroeger denken, toen ik elk jaar nog met papa, mama en Pim ging kamperen. Het koken op een gaspitje, slapen in je eigen slaapzak en wakker worden door de vogels. Om zo goedkoop mogelijk te reizen zochten we gratis campingplaatsen op of stonden we ’s nachts in een woonwijk geparkeerd. Dat mag natuurlijk niet, dus vroeg opstaan om te voorkomen dat we een boete zouden krijgen. De afgelopen week heb ik kennis gemaakt met de kangoeroe, slang en de wombat. Zo leuk om eindelijk kangoeroes in het echt te zien! Ze lopen overal rond, je ziet ze daarom ook heel veel dood langs de weg liggen.. Op een veldje waar een aantal kangoeroes vrij rondliepen stond een bordje: ‘If you see the kangaroos, DON’T feed them!’ Wij natuurlijk wel proberen! Haha en dat heb ik geweten. Na ze een stukje brood te hebben gegeven werd ik de hele weg terug naar de camper achtervolgd. En dan denk je dat je een kleine kangoeroe aan het voeren bent, totdat ze opstaan.. Als je in een bos bent moet je goed kijken waar je loopt, maar de meeste takken moet je ook ontwijken want er kan nog weleens een slang in hangen. Ben een paar keer goed geschrokken, want ze hebben goede camouflage! Verder ben ik op het witste strand van Australië geweest en hebben we in het meest helderblauwe water gezwommen. Ook hebben we verschillende ‘National Parks’ bezocht, zijn we op de Ninety Miles beach geweest en zijn we door locals naar de mooiste en meest afgelegen kampeerplekken gebracht. Toen we onze benen strekten bij een vuurtoren na een aantal uur rijden stonden daar ook twee ambulancebroeders koffie te drinken. ‘Hey mate, how’s it going? Where are you guys up to?’ En na vijf minuten wisten we alles over een mooie afgelegen plek waar een van de mannen vaak met zijn gezin kampeerde in het weekend. Inclusief zelfgetekende routekaart op een leeg patiëntendossier gingen we op weg. Zo gaat het hier dus de hele dag, iedereen is vriendelijk en behulpzaam en ik denk dat de Nederlanders op dat gebied wel wat van de Australiërs kunnen leren. We hebben super mooi weer gehad en mijn eerste paar teenslippers heb ik al moeten vervangen. Waar ik heel erg aan moest wennen zijn de vliegen en muggen hier, ze zijn niet zoals in Nederland. De vliegen gaan constant op je gezicht zitten en als je ze wegslaat komen ze gewoon weer terug, heel irritant. Ook de muggen zijn hier groter en sneller, ze gaan zitten en steken meteen! Lang leve de insectenspray. Na anderhalve week samen reizen zette Amaury mij gisteren af in St. Kilda, een suburb van Melbourne. Hij gaat verder reizen en werk zoeken. Ik ben van plan om hier een tijdje te blijven en de omgeving te verkennen. Ik moet zeggen dat ik na ongeveer een maand nog steeds niet echt ben verrast door Australië, maar ik denk dat ik ben ‘verpest’ door het prachtige Nieuw Zeeland. Nu heb ik ook nog niet heel veel gezien en ik wil nog niet oordelen! Daarom ben ik ook nog steeds onwijs benieuwd naar de tour die ik door de outback ga maken en de oostkust die ik samen met papa en mama ga afreizen. Vandaag heb ik een ‘Myki’ kaart aangeschaft, dat is net zoiets als een OV-chipkaart. Het eerste wat mij opviel aan Melbourne is dat er onwijs veel trams rijden! Deed me een beetje denken aan Amsterdam. Ik vind het stiekem heerlijk dat ik weer in een normaal bed slaap, een grote keuken heb en niet de hele dag met dezelfde persoon hoef te praten. Wel weer even wennen dat het weer totaal anders is, de lange broek en jas maar weer uit mijn tas gevist want het is op dit moment maar 18 graden. Gelukkig wordt dat de aankomende tijd alleen maar beter! Misschien dat ik aankomende week nog een tripje naar Tasmanië ga maken. Want ja, ik ben nu toch in de buurt!