Kerst! maar dan anders

Met mijn kerstmuts op uit volle borst meezingen met kerstliedjes, in een snikhete, als kerstboom versierde bus, waar de kerstkransjes je om de oren vliegen en de airco op standje voluit staat omdat het buiten rond de 40 graden is. Wat een te gekke kerst was dit!
Na aangekomen te zijn in Adelaide werd ik opgehaald door Cameron, hij was zelf net aangekomen op het vliegveld en had de laatste maanden doorgebracht in Queenstown. We hebben een aantal weken samen gereisd in Nieuw Zeeland en contact gehouden. Wat was het leuk om elkaar weer te zien! Hij kwam nu thuis voor kerst en had, behalve aan zijn vader en mij, niemand verteld dat hij zou komen. Dus toen we bij zijn moeders huis aankwamen stond ze te huilen in de tuin, zo schattig. Later die dag heb ik al zijn vrienden ontmoet, die natuurlijk ook super blij waren dat hij er weer was. Ik ben in totaal vijf dagen bij Cameron thuis geweest. Wat was dat luxe!! Hij en zijn moeder wonen met z’n tweetjes in een kast van een huis in O’Halloran Hill, ongeveer een halfuurtje rijden van het centrum. Na ruim vier maanden elke nacht met vreemden op de kamer slapen en wachten op de douch had ik nu een kamer en een badkamer helemaal voor mezelf! Zijn moeder maakte het lekkerste eten voor ons klaar en waste al mijn kleren (waar ik eerst een beetje aan moest wennen, ze stond mijn onderbroeken aan de waslijn te hangen, maar ze wilde niks weten van mijn geklaag haha). Ondertussen had Cameron een auto gekocht zodat we overal naar toe konden. We zijn naar een aantal wijngaarden geweest om wijn te proeven, wat niet zo handig is al je alleen hebt ontbeten en het 33 graden is. Na vier wijngaarden werd het dus al aardig gezellig en het was pas rond de middag. Het was zaterdag dus dat betekende die avond uitgaan en nog meer borrels. We zaten eerst bij een van zijn vrienden, weer een kast van een huis met een zwembad aan het strand, en gingen daarna richting een beachclub. Ik kan jullie vertellen dat een kater en 38 graden buiten drie keer zo erg voelt als in het koude Nederland. Die avond heb ik een aantal muggen heel veel plezier gedaan, want ik ben maar liefst 25 keer gestoken op mijn voeten en benen. Dat betekende dat ik de volgende twee dagen geen schoenen kon dragen en dat ik de hele dag met koelspray rondliep.. Verder zijn we met Camerons beste vriend Bill naar Second Valley geweest, waar je van kliffen kon duiken en kon snorkelen. Dat laatste was meer iets voor mij, zo heb ik twee uur tussen prachtige vissen en rotsen gezwommen. De laatste avond had Camerons vader een diner georganiseerd met de hele familie, waar de nodige biertjes werden weggetikt. Dat betekende dus dat ik na een hele gezellige avond terug mocht rijden met een dronken Australische familie achterin. Het is al moeilijk om ze goed te kunnen verstaan, als ze met elkaar praten in hun eigen ‘slang’, laat staan als ze hebben gedronken. Nog steeds is het heel vreemd om aan de linkerkant van de weg te rijden en aan de andere kant in de auto te zitten. Je raakt er snel aan gewend maar toch blijf ik de rotondes en het invoegen heel gek vinden. Op 23 december zette Cameron me ’s ochtends af in het centrum waar ik opgehaald zou worden om mijn outback avontuur te beginnen. Met gids Caragh en twintig anderen vertrokken we richting de droogte en de hitte. Ik was de enige Nederlandse (wat ik zelf heel prettig vind), de rest van de groep bestond uit Fransen, Zwitsers, Duitsers en een meisje uit Singapore. Een paar stellen, sommigen alleen net als ik, leeftijden van 18 tot 45 jaar, kortom: een leuke gemixte groep. In zes dagen zouden we in totaal 2500 kilometer afleggen, dat betekende dus elke dag heel vroeg op en lang in de bus. Maar dat vergeet je allemaal als ik bedenk welke geweldige plaatsen ik de afgelopen weken heb bezocht. De eerste dag waren we bij de Flinders Ranges, waar we uren hebben rondgelopen op zoek naar slangen en spinnen. Op dag twee kwamen we aan in het kleine stadje Coober Pedy, waar je overal om je heen grote zandhopen ziet omdat ze er veel opal in de grond vinden. Dat is een hele mooie glimmende steensoort die veel geld waar is. 70 procent van deze stad is onder de grond! De mensen leven in zogenaamde ‘bunkhouses’. De mijnen waar ze opal worden gebruikt om in te wonen omdat het lekker koel is en omdat er geen vliegen zijn. Iets wat ik al eerder had genoemd, de vliegen hier in Australië zijn verschrikkelijk en in de outback is het nog 100 keer erger dan ik al had meegemaakt. Ik maak geen grapje als ik zeg dat er gemiddeld om de 5 seconden een vlieg op je gezicht gaat zitten en probeert in je mond of ogen te kruipen. Ik snap dus wel dat deze mensen onder de grond leven! Een andere reden is dat je eigendommen daar veiliger zijn omdat inbreken lastiger is. Caragh vertelde ons dat er veel criminaliteit is in deze klein stadjes. Er is weinig werk, het is heet en er is weinig uitzicht naar een goede toekomst. Om deze redenen wordt er veel drank en drugs gebruikt en worden en veel diefstallen gepleegd. Leuk dus om een dagje te blijven, maar daarna weer door te trekken! Wat wel erg leuk was in dit plaatsje was de kangoeroe opvang. Een oud, getrouwd stel heeft in hun achtertuin een ‘speelplaats’, zoals zij dat noemen, voor gevonden baby kangoeroes. Veel van de moeders worden aangereden en zo staan hun jongen, ‘Joey’s’, er alleen voor. Op dit moment hebben ze negen Joey’s in opvang die we mochten voeren en aaien. Ik kreeg zelfs een kusje! Daar staat een leuke foto van op mijn Facebook. Ook zag je veel Aboriginals op straat, dit zijn de oorspronkelijke bewoners van Australië. Voor ik deze tour begon wist ik niet zo veel over dit volk, maar de verhalen van Caragh hebben mijn ogen geopend en mijn kijk op deze mensen veranderd. Veel Aboriginals kunnen geen werk vinden en zijn dus arm. Familie is heel belangrijk dus het beetje geld dat ze hebben wordt soms met wel 15 man gedeeld. De dorpen waar deze mensen wonen hebben huisjes die bestaan uit kamers met bedjes, waar ze met twee of drie mensen in een klein bed slapen. Alle faciliteiten als keukens en badkamers worden met het hele dorp gedeeld. De meeste Aboriginals zien er een beetje woest uit, ze hebben een grote platte neus, oude en vieze kleren, ze kammen hun haar niet en hebben geen schoenen. Veel van hen spreken geen Engels en om aan eten te komen jagen ze nog steeds op kangoeroes. Contact met de aarde is heel belangrijk, je ziet ze daarom altijd op de grond zitten en dit is ook een van de redenen dat ze geen schoenen dragen. In sommige dorpen terroriseren ze de boel omdat ze te veel drinken, we moesten daarom altijd als een groep bij elkaar blijven. Op een of andere manier heb ik toch veel respect gekregen voor deze mensen. Ze zijn zo’n beetje weggejaagd van hun eigen land en zoeken toch steeds naar manieren om te overleven en bezig te zijn met spiritualiteit. De derde dag, Eerste Kerstdag, was een lange rit in de bus, het duurde 9 uur om bij het beroemde Uluru National Park aan te komen. Maar toen we er eenmaal waren stond er een super kerstdiner voor ons klaar. Ik had helemaal niet het gevoel dat het Kerst was, maar het was wel heel gezellig. De volgende dagen bezochten we Uluru en Kata Tjuta en liepen we uren in het National Park. Omdat we elke dag om 4 uur opstonden om de zonsopgang te bekijken was het nog niet zo heet als we gingen lopen. Het is dan wel gek als je na zo’n enorme wandeling het gevoel hebt dat er al een hele dag op zit maar dat het nog maar 10 uur in de ochtend is! Het was lekker dat we na zo’n ochtend een duik in het zwembad konden nemen. Ik vond het heerlijk dat er soms dagen geen bereik was op mijn telefoon, terwijl sommige anderen daar een heel probleem van maakten. Ook viel het me mee hoe warm het was. Elke dag tussen de 36 en 46 graden was voor mij te doen, al heb je wel het idee dat je al het vocht uit je lijf zweet haha! De laatste dag bezochten we Kings Canyon en reden we door naar onze eindbestemming Alice Springs. Deze stad ligt in het midden van Australië, dus letterlijk in the middle of nowhere. Na een week buiten slapen in een ‘swag’ was het heerlijk om weer in een bed in een hostel te slapen. Een swag is een soort grote zak met een matrasje er in waar je met je slaapzak in gaat liggen. Wat een ervaring om buiten onder de sterren te slapen! Het koelde in de nacht af naar ongeveer 25 graden, dus koud kreeg je het niet en zelfs de grond voelde nog warm aan van de zon. Buiten slapen betekent ook: wilde dieren! Ik had een keer een dikke zwarte spin in mijn swag, die ik in de ochtend tegen kwam met het oprollen van mij slaapzak.. Ook liep ik een dingo (wilde hond) tegen het lijf toen ik ’s nachts terug kwam van de wc. In de outback kan het allemaal! Toen op naar Cairns, lekker luxe gevlogen. Had maar liefst drie vliegtuigstoelen voor mezelf. In Cairns zelf was het wel even wennen, want van de droge outbacklucht naar 90 procent luchtvochtichtigheid en ook nog eens 37 graden was wel een gekke overgang. Oud en nieuw in Cairns was onwijs leuk, met een aantal Engelsen van mijn kamer en onze gekke kostuums en top avond gehad. Wel weer heel gek dat ik het bijna 10 uur eerder vierde dan iedereen thuis. Gisteren kwamen mijn lieve papa en mama aan in Cairns en eigenlijk zouden we elkaar vandaag pas zien maar mama en ik konden niet wachten. Dus op Nieuwjaarsdag kon ik eindelijk mijn ouders weer knuffelen. Heel gek om ze hier nu bij me te hebben, maar vanaf het eerste moment was het al genieten. Vandaag hebben we de camper opgehaald en is ons nieuwe avontuur begonnen. Ik weet nu al dat de aankomende drie weken geweldig gaan worden!