Under down under

Na een aantal dagen te hebben doorgebracht in St. Kilda was ik wat aan het rondsurfen op het internet, ik was wel benieuwd wat vliegtickets richting Hobart zouden kosten. Ik was nu toch in de buurt van Tasmanië! Toen ik zag hoe goedkoop ik een retourtje kon boeken en na een aantal dagen al kon vertrekken werd ik meteen enthousiast. Tegelijkertijd een leuke tour over het eiland geboekt, kon niet wachten om te vertrekken. Eindelijk was het toen 19 november en ging ik met de shuttlebus richting het vliegveld van Melbourne. Heerlijk sjouwen met al mijn tassen want het was (natúúrlijk) de heetste dag van de week, alvast even een wennen voor als ik straks in Azië ben. De vliegreis richting Hobart was denk ik de kortste die ik ooit heb gehad, het is een uurtje vliegen. Dus na twintig minuten opstijgen zit je even in de lucht en daarna zetten ze de landing alweer in! Gelukkig voor mij, want ik zat naast een man die zo ontzettend stonk dat ik er niet goed van werd, een combinatie van zweet, bier, rook en koffie. Op het vliegveld van Hobart aangekomen was het een enorme chaos bij de bagageband, er was er maar één en zoals altijd heb je van die vreselijke mensen die meteen hun koffer willen hebben en gaan lopen duwen en trekken. Ik ging dus rustig op een bankje zitten naast wat oude vrouwtjes, die net zo hard moesten lachen om al die stressende mensen. Toen ik mijn tas van de bagageband had geplukt ging ik op zoek naar de shuttlebus richting de stad. De volgende dag werd ik om zeven uur in de ochtend opgehaald voor de tour. De gids, Matt, stelde zich voor aan de groep en ik mocht hem meteen. Hij is een ‘typische Aussie’, relaxt en easy going. Samen met Karlijn, Olga, Evi, Laura en Taissa heb ik een ontzettend leuke week op het eiland gehad. Vanaf Hobart door Derwent Valley naar de Russell Falls, in het regenwoud van Mt. Field National Park gelopen waar de walibi’s voor je uit sprongen, veel regen gehad in Strahan maar dat maakte de BBQ niet minder gezellig, uren gelopen over Ocean Beach en onze eigen bootjes gemaakt van drijfhout en schelpen, in Cradle Mountain National Park langs een enorm meer gelopen, rotsen beklommen in de Bay of Fires, een berg beklommen en dolfijnen gezien in Wineglass Bay, het lekkerste zelfgemaakte frambozenijs gegeten op een berryfarm en ten slotte koala’s, wombats en tasmanian devils gezien voor de reis weer eindigde in Hobart. Tasmanië is prachtig en ik ben blij dat ik de keuze heb gemaakt om hier heen te gaan. Het vroege opstaan en reizen met een groep was wel weer even wennen. Vooral de mensen uit China en Japan waren erg apart en ik ben er inmiddels wel achter dat ik niet de persoon ben die snel naar deze landen op reis zal gaan. Geen van deze mensen was zichzelf, ze zeggen de hele dag vrijwel niks, ze lachen nooit en hebben bijzondere gewoontes. Meerdere malen vroegen de meiden en ik ons af wat ze eigenlijk van ons dachten. Wij hebben het gezellig, kletsen de hele dag door en haalden grapjes uit met Matt. Hij was ook de persoon die snapte hoe wij dachten over het andere gedeelte van de groep en vreemde vogel Steve, die ga ik niet snel vergeten! Eenmaal terug in Melbourne ben ik nog een aantal dagen in St. Kilda geweest en was het weer heerlijk dus ik was veel op het strand te vinden. De kerstgekte is hier helemaal toegeslagen, vanaf de dag dat ik in Australië aankwam draaien ze al kerstliedjes in de supermarkten. Kerst is heel belangrijk voor de Australiërs maar ze vieren het hier natuurlijk heel anders, de BBQ op het strand is het kerstdiner. Wel zie je overal de Kerstman afgebeeld in zijn dikke winterpak.. Nogal vreemd als je dan in je bikini op het strand een ijsje gaat bestellen omdat het blafheet is, en ondertussen komt er ‘Let it snow’ uit de speakers in de strandtent. Ook ben ik die week met was mensen die ik in het hostel had ontmoet een aantal keer naar de Queen Victoria Market geweest, zowel overdag als ’s avonds. Overdag is het een wirwar van souvenirverkopers en schreeuwen de mannen in de kraampjes om het hardst dat zij het goedkoopste groenten en fruit hebben. In de avond staat de markt in het teken van muziek en eten, waar alle denkbare gerechten aanwezig zijn en het superdruk is omdat veel vrienden elkaar hier ontmoeten voor een gezellig avondje uit. Ik heb uiteraard een ‘roo burger’ geprobeerd, dit smaakte heel anders dan ik had verwacht. Kangoeroevlees is rood en heel zoet. Het toetje van de avond was Dutch Pancakes, jawel: poffertjes! Verder heb ik het strand van Brighton bezocht en ben ik uit geweest in St. Kilda. Na een aantal dagen ben ik naar een hostel in het centrum van Melbourne gegaan. Toen ik na een aantal kilometers lopen van het ene naar het andere hostel op een muurtje neerplofte om even uit te rusten kwam er meteen een man naar buiten met een fles water en twee glazen. Hij zag me zitten met al mijn tassen en vond dat ik er vermoeid uit zag. Ik heb het nu al een aantal keer gezegd, maar wat zijn de Australiërs toch leuk. Ik ben er wel achter dat ik Melbourne leuker vind dan Sydney. De Victoriaanse bouwstijl, de moderne kunst, de vele parken en de mensen maken Melbourne een heerlijke plek om een tijdje rond te hangen. Op een gegeven moment gingen mensen zelfs de weg aan MIJ vragen, alsof ik hier altijd al heb gewoond (en ik kon ze de weg nog wijzen ook!). Je kunt overal naar toe met de tram en er is ook een gratis tram die je door het centrum van de stad brengt. Op elke hoek staan muzikanten en als het zonnetje doorbreekt is de stad afgeladen. De afgelopen dagen ben ik samen met de Amerikaanse Kelly de hele stad gaan verkennen en hebben we verschillende leuke mensen ontmoet in lokale restaurantjes en bars. Gisteren hebben we in het hostel zelfs een klein beetje Sinterklaas gevierd, aan alle deuren van de kamers hing een zakje snoep en het verhaal van 'Sint Nikolaas'. Ik ben van plan volgende week naar Adelaide te reizen, maar mijn reisplannen staan nu een beetje op een laag pitje. Door een aantal vervelende berichten van thuis ben ik met mijn gedachten steeds bij mijn oma en opa. Op momenten als deze vind ik het echt niet leuk dat ik helemaal aan de andere kant van de wereld zit.